Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwa gra kolorów i form, pełna tajemniczej głębi i subtelnej ekspresji. Dominuje ciemna paleta – czernie i bordo mieszają się z odcieniami pomarańczowego akcentu, która jakby próbowała wyrwać się na pierwszy plan. Geometryczne kształty, prostokąty i linie przecinające tło, nadają całości strukturalny charakter, coś jak "order in chaos". Kompozycja wydaje się być starannie przemyślana, choć emanuje z niej pewna swoboda i nonszalancja. Atmosfera obrazu jest dość tajemnicza, można wręcz poczuć, że wciąga nas w swoją głębię, zapraszając do odkrywania ukrytego znaczenia. Styl jest mocno abstrakcyjny, artysta sięgnął po technikę malarską, która łączy surowość i delikatność. Linia horyzontalna skłania do refleksji, a ja osobiście czuję spokój, prawie jakby zatrzymał się czas. Patrząc na to dzieło, można poczuć mieszankę melancholii i fascynacji. Może to wywoływać szereg interpretacji: od industrialnego pejzażu po emocjonalny portret. A jak się siedzi i patrzy, to nawet można poczuć, że świat na chwilę zwalnia, żebyśmy mogli naprawdę zobaczyć, co tam jest. Ten pomarańczowy prostokąt to jak uśmiech kota w mroku, co nie?