Opis obrazu

Obraz przedstawia jesienny las, w którym dominują wysokie brzozy o białych, charakterystycznych pniach. Drzewa tworzą naturalny tunel, prowadzący w głąb magicznego świata, pełnego ciepłych odcieni żółci i pomarańczu. W tle błękitne niebo prześwituje przez korony drzew, dodając scenie świeżości i lekkości. Liście na ziemi wyglądają jak puchaty dywan, który szeleszcząc zaprasza do spaceru. Atmosfera jest spokojna, niemalże melancholijna, z nutką nostalgii typowej dla schyłku roku. Artysta zastosował technikę impasto, co widać po fakturze pni drzew i bogactwie kolorów, które zdają się niemal wyskakiwać z płótna. Grube pociągnięcia pędzla nadają obrazowi dynamiki, mimo jego spokojnego charakteru. Patrzę na to i czuję się jak w bajce, gdzie drzewa mogą mówić. To jest takie "amazing", jak mówiłby ktoś po angielsku. Barwy emanują ciepłem, które mnie otula. A ja myślę sobie, jak fajnie by było posłuchać szumu liści siedząc tutaj z książką. Może ktoś inny zobaczy tu alegorię przemijania? To piękno jesieni, które chwilowo zakrywa surową zimę. Bosko.