Opis obrazu

Na obrazie widzimy starą, drewnianą budowlę, której mury i dach zdają się opowiadać historię minionych dni. Kobalt i sepia dominują w palecie kolorów, tworząc melancholijną atmosferę, która jakby przenosi nas do czasów dawno zapomnianych. Forma kompozycji jest nieco chaotyczna, z rozmazanymi konturami, które celowo nadają całości wrażenie niedopowiedzianej tajemnicy. Artysta zastosował technikę impasto, nadając malunku wypukłości i głębi, co dodaje nieco surowego uroku. Obraz emanuje nastrojem nostalgii, przywołując wspomnienia o przemijającym czasie. Odbiorca może poczuć delikatny smutek, ale również zaciekawienie. Co się tam wydarzyło? Czuję, jakby ten domek miał sekretnie przemówić. My mind wanders. Styl wydaje się łączyć impresjonizm z nuta realizmu, co sprawia, że dzieło jest zarówno realistyczne, jak i pełne fantazji. Technika pociągnięć pędzla wprowadza element dynamiki, jakby budynek żył własnym życiem, mimo że od dawna już stoi w ciszy i spokoju. „Czy tam mieszkają duchy?” – mogłoby zapytać siedmioletnie dziecko. Tak autoż przejście od formalnych struktur do swobodnych zwrotów potęguje odczucie zanurzenia się w ten mistyczny, nieodgadniony świat. Wnosi to do obrazu element swojskości, jakbyśmy byli na wyciągnięcie ręki od sięgnięcia do tej odległej przeszłości.