Opis obrazu

Na obrazie dominuje majestatyczna wieża kościoła, wystrzeliwująca ku niebu w ciepłych odcieniach cegły i ochry. Kontrastuje z błękitnym, niemal mlecznym niebem. Po bokach rozpościerają się drzewa, których liście zdają się szeleścić na wietrze, choć są tylko pociągnięciami pędzla. Na placu pod kościołem dwie postacie snują się leniwie, jakby w letnie popołudnie, ich sylwetki lekko rozmazane, nadając wrażenie ruchu w tej nieruchomej scenie. Widoczne cienie sugerują późny ranek lub wczesne popołudnie. Atmosfera obrazu jest spokojna, niemal nostalgiczna, a jednocześnie pełna życia. Nadaje się do podziwiania w cichy wieczór przy filiżance herbaty. Styl malarski przypomina impresjonizm z jego miękkimi konturami i subtelnymi przejściami kolorów, ale z delikatnym realistycznym sznytem. Technika artystyczna wykorzystuje szybkie pociągnięcia pędzla, co dodaje dynamizmu. Obraz może budzić u widza poczucie spokoju, przypomnienie o pięknie codzienności. Wywołuje emocje związane z chwilami beztroski i naturalnego piękna – po prostu good vibes. Dla mnie, to jak powrót do letnich wspomnień z dzieciństwa, kiedy czas płynął wolniej. Kiedy byłem mały, uwielbiałem patrzeć na kościoły, bo były takie duże i piękne! To miejsce wydaje się jak z bajki, gdzie historia oraz teraźniejszość splatają się w jedno.