Opis obrazu

Na tym obrazie góry malują pejzaż w odcieniach bieli i brązu. Ich szczyty zdają się tonąć w mgiełce, tworząc nieuchwytną aurę tajemniczości. Niebo współgra z krajobrazem, a jasne kolory dodają lekkości i spokoju. Obraz jawi się jako nieco nostalgiczny, ale też inspirujący. Góry to kolosy, które przyciągają wzrok swoją monumentalnością. Kompozycja jest dynamiczna, choć subtelna. Artysta zastosował impasto – technikę grubego nakładania farby, co dodaje tekstury i głębi temu dziełu. Patrząc na to, człowiek czuje się maleńki. Ciężko nie odczuć pewnego rodzaju awe (zachwyt), który wzbudza taki widok. Obraz może wzbudzać refleksje nad pięknem natury, ucieczką od zgiełku miasta czy spokojem płynącym z przebywania w dziczy. Ten obraz jest taki, jakbyś chciał się tam przenieść i po prostu posiedzieć na trawie. Mały chłopiec mógłby powiedzieć: chciałbym się tam wspinać tak wysoko! Użycie koloru, światła i tekstury przypomina techniki impresjonistyczne, a jednocześnie ma w sobie coś realistycznego. Obraz żyje własnym życiem i zaprasza do przygody.