Opis obrazu

Na obrazie widzimy malowniczą panoramę. Sercem tej kompozycji jest samotne drzewo, które wyrasta wśród zieleni. Poskręcane gałęzie pełne liści są niczym ojciec ochraniający maluchy. Otoczone jest falującymi łąkami, które ciągną się aż po horyzont. Szary nieboskłon, z odcieniami błękitów, delikatnie rozlewa się nad całym krajobrazem. Ma w sobie coś nostalgicznego. No i ta woda - malutkie łodzie kołyszą się na spokojnej tafli stawu, proszą, żeby choć na chwilę do nich wsiąść i popłynąć w nieznane. Nastrój obrazu jest spokojny i cichy, jakby czas stanął w miejscu. Nad wszystkim unosi się poczucie harmonii i wieczności. Technika malarska sugeruje delikatne pociągnięcia pędzla, być może wykorzystano akwarele, które dodają lekkości. Ach, te subtelne przejścia kolorów! Wywołują w widzu spokój, przenosząc go w idylliczny świat daleko od miejskiego zgiełku. Styl artysty to połączenie realizmu z odrobiną swobody. Krajobraz może budzić wspomnienia z dzieciństwa, długie chwile spędzone na wsi. Naprawdę chciałoby się tam teraz być. Wszystko tu mówi: "peaceful". Podobnie jak dziecko, można poczuć naiwną radość. "Ale fajne drzewko" powiedziałby 7-latek. Cudownie jest zatopić się w tym wizualnym spokoju i poczuć na moment oderwanie od codzienności.