Opis obrazu

Ten obraz jest jak kawałek szalonego snu. Na pierwszy rzut oka dominują nasycone kolory - głęboka zieleń munduru i krwista czerwień spodni postaci zajmują pierwsze miejsce. Kontrastuje to z chłodnym błękitem tła, które tworzy dziwne, surrealistyczne wrażenie. Artysta stosuje odważną, wręcz krzykliwą kreskę, która nadaje całości nieco komiksowy styl. Czuć w tym obrazku jakiś chaos, pewnie przez dwa skrzydlate stworzenia z banerem. Ważne, że figura centralna, generał, jest karykaturalnie przerysowana – jego nadmiar medali i wyolbrzymiona czapka wyglądają trochę jak z bajki. Wyraz twarzy tego człowieka to mieszanka dumy i beztroskiego samozadowolenia. Pod nim, prawie niezauważalny żołnierz, stara się utrzymać ciężar swojego przełożonego. Jego niebieska skóra nadaje mu jakiś alien look, jakby był z jakiejś innej planety. To wszystko razem wydaje się być krytyką wojskowej pompatyczności i absurdalności hierarchii. Jest w tym coś śmiesznego, ale i smutnego. Moje ulubione kolory to niebieski i czerwony. Jak się na to patrzy, nie sposób nie pomyśleć o absurdzie, który czasami rządzi naszym światem. Czy to wszystko jest tylko żartem? To dzieło może wywołać zarówno śmiech, jak i refleksję. Wykorzystanie jaskrawych kolorów dodaje tej scenie new energy, która ma w sobie coś z satyry.