Opis obrazu

Na obrazie widzimy postać ubrana w jasny płaszcz i gumowce, nachylającą się nad stosowiskiem przypadkowych przedmiotów. Wszystko to na tle głębokiego, ciemnego lasu. Dominują tu ziemiste barwy brązów i zieleni, przełamane jasną sylwetką osoby. Kompozycja jest pełna dynamicznego ruchu, jakby zatrzymany kadr z życia codziennego. Atmosfera emanuje spokojem, może nieco melancholią. Sposób malowania, z wyraźnym pędzlem i teksturą farby, nadaje dziełu pewien rustykalny, earthy touch. To, co najbardziej mnie porusza, to delikatna samotność tej postaci. Zdaje się, że to obraz o codziennych zmaganiach, o pracy rąk ludzkich. Jakbyśmy podglądali kogoś w momencie ciszy, osobistej refleksji. Moja babcia kiedyś takiej kapelusz nosiła, mówiła, że chroni od słońca i deszczu. Czuć w tym dziecięcą ciekawość światem i jego skarbami ukrytymi w ziemi. Obraz może wzbudzać różnorodne emocje, od nostalgii po zaciekawienie losem nieznanej postaci. Daje do myślenia, co w tym wszystkim chodzi. Fascynujące, jak jedna chwila potrafi pobudzić wyobraźnię.