Opis obrazu

Obraz przed tobą jest niczym kosmiczna fantazja rozlewająca się na płótnie. Dominuje w nim głęboki błękit, przeplatany złotymi i szarymi plamami, które zdają się płynąć jak rzeka. Kompozycja dynamiczna, pełna zawirowań i nieoczekiwanych skrętów. Czujesz się jakbyś patrzył na Ziemię z kosmosu, ale nie do końca pewny co to tak właściwie jest. Może senna opowieść o dawno zapomnianych oceanach. Atmosfera tego dzieła jest tajemnicza i spokoja, ale z nutką chaosu. Artystyczne mazy przyciągają wzrok, jednocześnie uspokajając i wprawiając w zadumę. Wygląda jakby farba była nalana i rozwieszona w technice streaky pour, pełna ciekawych detali. Co mnie uderzyło to uczucie nieskończoności — te linie i plamy nigdzie się nie kończą. Odbiorca może poczuć się jak odkrywca. Z jednej strony zaduma, z drugiej chęć eksploracji. Moje serce aż podskoczyło z ciekawości, zastanawiając się, co artysta miał na myśli. "Wow, czy to mapka skarbów?" zapytałby może 7-latek. Myślę, że obraz wywołuje poczucie freedom, zachęcając do wyjścia poza granice codzienności. Celowo niedoskonała, kompozycja mówi "Hej, życie jest piękne w swojej chaosy", a to przecież najpiękniejsza lekcja, jaką możemy wziąć z tej abstrakcyjnej podróży.