Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłem i tajemnicą. Dominują tu odcienie brązu i złota, które tworzą niemalże organiczną kompozycję. Na pierwszym planie widzimy zarys dwóch postaci złączonych w emocjonalnym uścisku. Ich sylwetki rozmywają się, niemal stapiają, jakby chciały powiedzieć "we are one". Po lewej stronie delikatnie unoszą się motyle, dodając wizualnej lekkości i symboliki transformacji. Nastrój dzieła jest intymny, melancholijny. Artysta zastosował technikę impasto, nadając powierzchni chropowatej faktury, która wciąga odbiorcę w głąb obrazu. To jakby obraźnik mamiący nasze zmysły. Całość sprawia, że obraz może wzbudzić refleksję nad miłością, bliskością, a może i stratą. Styl artystyczny przypomina ekspresjonizm; pełen ekspresji i emocji. Ale to nie wszystko. Wzrok przyciągają subtelne detale - światło odbijające się od krawędzi sylwetek jakby to było coś magicznego. Kto patrzy, może poczuć cichy szept nostalgii, przemiany lub nawet duchowego spokoju. Dla mnie ten obraz to opowieść o jedności dwóch dusz, które mimo hałasu świata znalazły chwilę dla siebie. No i te motyle! One wyglądają jak żywe, jak takie fruwające marzenia. Dzieciak powiedziałby pewnie: „Motylki tam sobie latajom”. A ja uważam, że to niezwykle symboliczne, że te delikatne stworzenia, obok ciężkich brązów, unoszą się z gracją i lekkością, przypominając, że życie to ciągła zmiana.