Opis obrazu

Obraz emanuje delikatnym spokojem, jakby czas zatrzymał się w pół kroku. Przedstawia półki z porcelaną, zanurzone w palecie chłodnych, błękitno-zielonych tonów. Forma jest miękka, nieostro zarysowana, niczym obraz widziany przez zamglone okulary. Artysta zastosował technikę impasto, podkreślając teksturę płótnie. Takie grube nakładanie farby dodaje głębi, a jednocześnie działa jak whisper przywołując ciszę staroświeckiego kredensu. Nastrój jest iście kontemplacyjny bez krztyny pośpiechu. Malunek sprawia, że widz może przenieść się myślami do chwil dzieciństwa, kiedy kuchnia babci kryła w sobie ciepło i zapach herbaty. Jest w tym obrazie coś, co przyciąga oko – może to nostalgia, może to harmonia formy i barwy. Siedmioletnie dziecko powiedziałoby pewnie: "To jak mój regał z kubkami!". I faktycznie, prostota obrazu jest jego siłą, budzącą uśmiech i tęsknotę za prostymi chwilami. Artysta zaprasza nas do tego, byśmy dali się ponieść emocjom, pozwalając obrazom mówić same za siebie. Ten dzieło ma coś w sobie – jest jak delikatna piosenka puszczona w radiu podczas deszczowej niedzieli. Przypomina nam, że piękno tkwi w codzienności, w tym, co znane, ale trochę zapomniane.