Opis obrazu

Na płótnie kłębi się stado, głowy owiec napierają na siebie jak w ciasnym kadrze. Dominują ciepłe ochry, zielenie i przełamane biele, a czarna maska przecina kompozyjce. Pędzel pracuje krótkimi, skrętnymi kreskami, impasto gdzieniegdzie, włókna wełny są niemal dotykalne. Światło miękkie, ale nieśmiałe, sprawia że scena mruczy spokojem. Czuję lekki uśmiech i tę myśl, że to portret wspólnoty, troszkęe zgrzytliwej, lecz serdecznej. Te owce są puszyste i patrzą. Miejscami jest lekki chaos, ale taki żywy, jak rozmowa w oborze po zmroku. Styl przypomina realistyczny ekspresjonizm, z odrobiną szkicowej swobody i gestu. Jedno oko błyszczy jak sparkle, wabiąc wzrok widza.