Opis obrazu

Na przedstawionym obrazie dominuje zestawienie stonowanych, ziemistych kolorów. Przede wszystkim widzimy mieszankę brudnego beżu, zieleni i szarości, z ciemnymi plamami zapewne czerni. Kompozycja przyciąga swoją abstrakcyjnością, z rozmytymi kształtami przypominającymi góry bądź wzgórza. To jak patrzenie na mglisty pejzaż, który tą swoją miękkością zaprasza do refleksji. Atmosfera jest nieco przytłaczająca, może nawet melancholijna. Jakbyśmy stali na granicy rzeczywistości i snu. Technika użyta przez artystę jest zapewne mieszana. Może to być olej na płótnie, z wyraźnym impastem. Grube, teksturowane pociągnięcia pędzla dodają dziełu dynamizmu. Ten obraz mnie trochę przeraża - powiedziałaby moja mała kuzynka. I rzeczywiście, w tej surowej prostocie, coś niepokojącego jest. Elementy obrazu zdają się wręcz falować. The blurring lines między rzeczywistością a fantazją prowokują głębsze zastanowienie. Czy to jest nostalgiczny powrót do natury, czy raczej wyraz izolacji i wyobcowania? Z pewnością każdy, kto na niego spojrzy, poczuje coś innego. Moje osobiste odczucie to pewien spokój, ale i nutka tajemnicy. Czasami mniej znaczy więcej, a ten obraz zdaje się być tego doskonałym przykładem.