Opis obrazu

Obraz emanuje eksplozją ciepłych, słonecznych kolorów. Wielkie, żółte słoneczniki niemal wyskakują z płótna w kierunku widza, jakby chciały podzielić się swoim niepohamowanym optymizmem. Te kwiaty są jak małe słońca, śmiejące się do nas, z zielonymi liśćmi, które dodają im dramatyzmu. Po lewej stronie obrazu nieco w cieniu, kryje się tajemnicza gruszka, której kształt przywołuje echo przeszłych wspomnień. Artystyczne wykonanie jest pełne swobody. Pociągnięcia pędzlem są widoczne, a kolory, choć intensywne, mają w sobie pewną miękkość. Obraz przyciąga swą impresjonistyczną estetyką, jakby każda plama koloru była przemyślaną decyzją artysty. Na pierwszy rzut oka, obraz wywołuje uśmiech, czasem tęsknotę za latem. Wywołuje uczucie spokoju, ciepłego komfortu. Pokój, w którym wisiałby taki obraz, od razu stałby się bardziej "sunny". „Takie kwiatuszki widziałem u babci!” - mogłoby krzyknąć 7-letnie dziecko. Styl malarza jest nieco niedbały, ale jednocześnie pełen życia. Odbiorca może poczuć się jak w ogrodzie, doświadczając wybuchu kolorów i zapachu kwiatów. Dynamika kompozycji sprawia, że trudno oderwać wzrok, zatapiając się w tej letniej, kolorowej symfonii. Fascynujące, jak artysta uchwycił tak żywe emocje na jednym kawałku płótna.