Opis obrazu

Na obrazie widzimy wąską uliczkę, skąpaną w ciepłych, złotawych tonach. Ściany kamienic odbijają się nawzajem w żółciach i brązach, tworząc przytulny, niemalże nostalgiczną atmosferę starego miasta. Światło lamp rzuca ciepłe odblaski na bruku, delikatnie rozświetlając sylwetki dwóch postaci siedzących po lewej stronie. Zdają się rozmawiać, a ich obecność dodaje scenie codzienności i spokoju. Obraz emanuje spokojem, chociaż jednocześnie ma coś tajemniczego. Trochę jakby układał się w opowieść, którą każdy z nas może inaczej dokończyć. Technika stosowana przez artystę to mieszanka impresjonistycznych pociągnięć pędzla z delikatnym realizmem, który przyciąga uwagę do detali - jak kształt lamp czy meandry brukowanej uliczki. Patrząc na tę scenę, można poczuć się jak byśmy byli tam osobiście, czując ciepło słońca na skórze i słysząc dalekie echo rozmów. Przywodzi to na myśl angielski termin "serenity", który idealnie oddaje ten nastrój. A ja sobie myślę, że chciałabym tam być, wypić kawę i usiąść obok tych ludzi. Może to tylko ja, ale ten obraz naprawdę mnie porusza. Kot! Podobają mi się kolory! Jakby powiedziało dziecko, widząc coś, co go zachwyciło.