Opis obrazu

Obraz przedstawia dwie postacie ubrane w błękitne szaty, siedzące na ławce w parku. Krajobraz skąpany jest w pastelowych odcieniach zieleni, żółci i różu, które tworzą harmonijną i spokojną kompozycję. Tło to niebo, które przechodzi z głębokiej zieleni w ciemnoszary odcień, dodając tajemniczości całemu dziełu. Malarska technika, jakiej użył artysta, przypomina nieco impresjonizm, z miękkimi pociągnięciami pędzla, które nadają obrazowi dream-like quality. Nastrój obrazu jest nieco melancholijny. Osamotnienie bije od bohaterów sceny, mimo że są tak blisko. Te same kolory zdają się mówić o tęsknocie za czymś nieokreślonym, a spojrzenie obu postaci w dwóch przeciwnych kierunkach dodatkowo to podkreśla. Jest tu pewna nostalgia, za czymś co było lub co nigdy nie nastąpiło. Patrząc na to, można poczuć dziwną ciszę, jakby świat na chwilę wstrzymał oddech. Dla mnie ten obraz przypomina piaskownicę w parku, gdzie dzieci bawią się w ciszy. Uderza mnie, jak każda z postaci prezentuje inne emocje, mimo że w teorii są razem. Ta cisza między nimi jest prawie namacalna. Może to tęsknota, może oczekiwanie. To jak chwila na ławce, gdzie siedzimy sami, a jednocześnie nie sami i myślimy, czując lekki powiew wiatru na twarzy. Sam bym się tam usiadł, chociaż na chwilę.