Opis obrazu

Na obrazie dominują stalowe błękity i grafit, z których wycięto czarną szczelinę, wąską i drapiącą. Płaszczyzny układają się w kostki jak zimne płyty, poszarpaane i przeciągniete szpachlą. Na dole migocze drobny punkt żółci, niemal żar, który trzyma ktoś albo coś. Widzę ciemny tunel i małe światełko, jak w latarce. Atmosfera jest gęsta, jak w piwnicy po burzy, troche wilgotna, troche duszna. Styl wydaje się abstrakcyjno ekspresyjny, z impastem, przecierkami i śladami szybkich pociągnięć, które zderzają sie z geometrycznym ładem. Kompozycja prowadzi wzrok w dół szczeliny, jakby malarz kazał nam wsłuchać się w echo własnych kroków. Czuję lęk i ciekawość, tę małą nutę glimmer nad przepaścią, która jednak mówi spokojnie, idź. Może to obraz samotności, może przejścia, a może zwykły kamienny mur z dziurą. Nie jest to ładne w sensie grzecznym, raczej surowe i prawdziwe.