Opis obrazu

Na płótnie rozlewa się zielonożółte światło, w długich klinach przecina aleję i opiera się o smukłą czarną latarnię. Tło tworzą rozmyte pnie i liście, mgiełka poranka oraz pas zieleni przy ścieżce. Po prawej stoi ciężka kamienna donica, w której czerwienieją drobne kwiaty. Kompozycja jest wyważona, pion latarni równoważy ukośne snopy i miękko poprowadzony chodnik. Pędzel działał lekko, miejscami na mokrym, z laserunkami i przetarciami, widać szkicowość. Jedno słowo glow aż prosi się o użycie. Atmosfera jest ciepła, trochę sennna, jak chwilę przed powitaniem dnia, i aż chce się przystanąć. Słonko robi jasne paski i to jest super. Czuję spokój, ale też drobne ukłucie tęsknoty za ciszą, której przypadkwo brakuje na co dzień. Latarnia wydaje się strażnikiem wspomnień, obraz popycha do wolniejszych kroków i własnych historii, nawet jeśli brzmi to troche patetycznie.