Opis obrazu

Obraz emanuje spokojem i tajemniczością. Na pierwszy rzut oka, kolory zachwycają delikatnością i subtelnością. Przeważają odcienie błękitu i zieleni, jakby mgła otulała pejzaż. Te łagodne pociągnięcia pędzla, niemal niewidoczne na pierwszy rzut oka, zdradzają impresjonistyczne podejście artysty. Kształty są rozmyte, płynnie przechodzące jedno w drugie. A mój kotek by tu się zgubił! Kompozycja prowadzi wzrok ku odległym partiom obrazu, tworząc poczucie głębi i nieskończoności. Atmosfera jest nader refleksyjna, budzi w człowieku chęć zadumy. Wydaje się, że można w nim odnaleźć chwilę wytchnienia od codziennego zgiełku. Ale hey, jest w tym też coś przykuwającego uwagę, coś, co sprawia, że obraz pozostaje na długo w pamięci. Może to kwestia techniki? Artysta zdaje się mistrzowsko posługiwać grą światła i cienia, co nadaje dziełu dynamizmu i swoistego życia. Widz może odczuwać pewną nostalgiczność, tęsknotę za czymś nieuchwytnym, ale jednocześnie odnajduje w nim spokój i harmonię. Wow, jakie to magiczne! Jedno angielskie słowo: breathtaking. Sztuka to forma wyrazu, która potrafi wywołać cały wachlarz emocji i refleksji, a ten obraz jest tego świetnym przykładem. Widać, że artysta umiejętnie balansuje między marzeniami a rzeczywistością.