Opis obrazu

Na obrazie dominuje twarz świętego, osadzona centralnie na płótnie i otoczona intensywną, pomarańczową aureolą. Kolory są ciepłe, co wprowadza widza w stan spokoju i zadumy. Złote i ciepłe brązy mieszają się z jasnymi tonami odcieni bieli, tworząc harmonijną kompozycję. Dwa anioły unoszą się po bokach, trzymając delikatny materiał, który zdaje się falować na wietrze. Te detale dodają ruchu i dynamiki całej scenie. Obraz wydaje się być wykonany techniką ikonograficzną, z akcentem na linearność i kontur. Jest taki jakiś "divine", chyba dzięki tej aureoli. Atmosfera dzieła jest pełna powagi, ale też jakiejś dziwnej pociechy. Spojrzenia świętego przyciągają wzrok i narodzą refleksję o transcendentalnej naturze bytu. A może to tylko moja wyobraźnia? Emocje, które może wywoływać, to poczucie pokoju i wiara. Każdy szczegół jest starannie dopracowany, co widać w miękkich liniach i subtelnych cieniach dodających głębi. Kiedy patrzę na ten obraz, czuję coś więcej niż sacrum. Jest w nim jakaś tajemnica, coś, czego nie da się uchwycić w pełni słowami. Jest jakby dialogiem między ziemią a niebem, ciszą a dźwiękiem modlitwy. A ja patrzę tak długo, aż mi się w głowie kręci. Fakt, że dzieło jest pełne symboliki, sprawia, że każdy może znaleźć w nim coś dla siebie. I choć jest to obraz religijny, to niesie ze sobą uniwersalne przesłanie o nadziei i miłości.