Opis obrazu

Obraz hipnotyzuje swą prostotą i głębią. W palecie dominuje ciepły brązowy odcień, przechodzący w subtelne cienie. Liczne sylwetki głów unoszą się w stronę jasnego okręgu, bijącego z góry, jakby przyciągała je niewidzialna siła. Elementy są uproszczone, kształty sylwetek wydają się niemalże rzeźbione w powietrzu. Artysta zastosował delikatną grę światła i cienia, która dodaje całej scenie tajemniczości i głębi. Atmosfera obraz jest pełen spokoju, ale też ociera się o coś niepokojącego. Czuję, że coś się tam kryje, coś, czego na pierwszy rzut oka nie da się dostrzec. Całość przypomina dreamy sen, gdzie rzeczywistość miesza się z fikcją. Obraz może wywoływać uczucie fascynacji, ale też pytania o to, kim są te postacie i dokąd zmierzają. Styl pracy jest minimalistyczny, co dodaje dramatyzmu całej kompozycji. Linie są miękkie, jakby namalowane lekką ręką. Technika ta daje wrażenie płynności, choć jednocześnie wydobywa z przestrzeni pewną ciężkość. To jak połączenie prostoty z czymś głębokim, bardzo easy to get lost in. Patrząc na to dzieło, zastanawiam się nad samotnością i wspólnotą zarazem. Może to tłum ludzi na koncercie, a może cieniste dusze wędrujące ku światłu. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Oni idą do nieba". Obraz może pozostawić trwałe wrażenie, zachęca do dalszej refleksji.