Opis obrazu

Obraz przedstawia postać ukazaną z tyłu, wyróżniającą się na tle stonowanej palety barw. Dominują delikatne odcienie fioletu i beżu, które tworzą subtelną, niemal efemeryczną atmosferę. Kompozycja jest oszczędna, skromna, ale w tym cały jej urok. Figura, pomimo prostoty formy, wydaje się pełna życia i ruchu, jakby za chwilę miała wykonać kolejny krok. Krótkie, dynamiczne pociągnięcia pędzla wskazują na impresjonistyczny styl artysty. Człowiek czuje się, jakby stał na granicy między spokojem a niepewnością. Dzieło wzbudza w odbiorcy wiele emocji: ciszę, spokój, ale i jakiś rodzaj smutku. Jest to obraz, który może przywołać wspomnienia i skłonić do refleksji nad przemijaniem. Tło, choć wydaje się pozbawione szczegółów, eksponuje postać, nadając jej wymiar tajemnicy. "Co tam się dzieje?" - myśli sobie 7-latek, widząc w tym coś magicznego. Dla mnie ten obraz to istne "quiet beauty", taka cisza, która mówi więcej niż tysiąc słów. Może artysta chciał pokazać samotność, a może poczucie bycia wolnym. Sposób, w jaki kolory miękko się przenikają, przywołuje na myśl letni wieczór, kiedy słońce leniwie chowa się za horyzontem.