Opis obrazu

Obraz przedstawia tajemniczą twarz kobiety na tle pełnym intensywnych odcieni niebieskiego. Z kolorów wyłaniają się dynamiczne pasma, jakby wiatr rozwiewał włosy. Twarz jest podzielona, fragmenty jakby odłamywały się, niczym kawałki glinianej maski. To kompozycja jednocześnie harmonijna i pełna niepokoju. Artysta operuje mocnymi kontrastami, używając techniki impasto, by nadać pracy teksturę i głębie. Widać tu inspirację surrealizmem, co wprowadza widza w oniryczny, niemal magiczny nastrój. Patrząc na to dzieło, można poczuć melancholię, pewnie przez te porozrywane fragmenty. Wow, to jakby puzzle życia rozsypywały się na wszystkie strony. Każdy element wydaje się opowiadać inną historię, pełną emocji i dramatyzmu. Jest tu coś surowego, dzikiego, a może po prostu very human. Dzieło zdaje się pytać o ulotność i kruchość tożsamości. Czy to ja, czy cień, który widzi nas w lustrze? Fascynujące jest to, jak artysta bawi się formą, przekraczając granice rzeczywistości i snu.