Opis obrazu

Obraz zachwyca swoją prostotą i kontrastem czerni i bieli. Dominują na nim ostre, kanciaste kształty, które przypominają geometryczne układanki. Linie zamykają puste przestrzenie, jakby zamykały fragmenty tajemniczej układanki, której rozwiązanie wydaje się na wyciągnięcie ręki. Kompozycja jest dynamiczna, jakby niemal w ruchu, a dzięki nieregularnym kształtom odczuwa się pewną niespokojność. Atmosfera obrazu jest pełna napięcia. Minimalistyczny styl przywołuje na myśl prace modernistyczne. Użyta technika opiera się na grze światła i cienia, co dodaje głębi i intrygi. Te ostre linie sprawiają, że patrzymy i patrzymy jeszcze raz, próbując dostrzec coś więcej. Obraz może wywoływać różne emocje. Może to być uczucie tajemnicy, jakbyśmy byli detektywami patrzącymi na mapę. Albo frustracja, bo nie można tak łatwo zwerbalizować tego, co się widzi. Może to być też szczere zaciekawienie. Moje osobiste odczucie? Zachwyt nad prostotą i jakimś "puzzle" dramatyzmem. "Tato, narysowałem potwora!" – to zdanie mogłoby wybrzmieć z ust dziecka patrzącego na intrygujące kształty. Obrazem można się bawić umysłem, analizować jak w grze "black and white", która pochłania bez reszty.