Opis obrazu

Na obrazie dominują subtelne, szare i beżowe odcienie, które przenikają się jak mgła poranna w lesie. Tkanina wydaje się niemal kosmiczna w swojej teksturze, jakby przedstawiała fragment odległej planety. Kształty są nieostre, z miękkimi przejściami między barwami, co przywołuje uczucie tajemniczej melancholii. Kompozycja jest chaotyczna, jednak w tym chaosie tkwi pewna harmonia, przypominająca przypadkowy rozkład chmur na niebie. Technika przypomina watercolor, z zastosowaniem delikatnych przejść i cieniowań, co nadaje dziełu lekkości i eteryczności. Całość pulsuje spokojem, choć gdzieniegdzie pojawiają się jaśniejsze punkty, jakby ktoś rozświetlił ciemność gwiazdami. Obraz wywołuje emocje subtelne, skłania do refleksji, zatrzymuje na chwilę w biegu codzienności. Można się w nim doszukać chwilowego "escape" od rzeczywistości, miejsca, gdzie można zanurzyć się w myślach i poczuć ciszę. Gdy patrzę na ten obraz, czuję spokój i dziwną tęsknotę za czymś nieokreślonym. Wygląda jakby był stworzon przez artystę, który szukał własnej drogi w świecie pełnym chaosu. Podobna do widoku z mojego snu, ten obraz skłania do poszukiwania wewnętrznego spokoju i równowagi. Czasem tak myślę, że to takie trochę magiczne, jak w bajce.