Opis obrazu

Obraz zachwyca intensywnością kontrastów i ekspresyjną formą. Na pierwszy rzut oka dominują kolory: żywa pomarańczowa linia horyzontu przecina pejzaż niczym wybuch energii, granicząca z morskimi odcieniami zieleni i turkusu. Górna część tonie w turkusach i szarościach, przełamanych różowymi akcentami, które dodają dynamizmu. Faktura obrazu jest szorstka, niemal palpacyjna (feel the texture), co nadaje mu trójwymiarowości i głębi. Jest w tym wszystkim coś z chaosu, a jednak to chaos kontrolowany, jakby artysta celowo balansował na granicy porządku i bałaganu. Całość emanuje niepokojem, unoszącą się w powietrzu burzą emocji. Styl jest jednocześnie abstrakcyjny i ekspresjonistyczny, a techniki nakładania farby przypominają impasto. Odbiorca może poczuć się poruszony, zarówno intensywnością kolorów, jak i nieoczywistą harmonią elementów. "To jak widok na niebo pełne cukierków", powiedziałby pewnie mały Kajtek, patrząc na to dzieło. Widzimy sztukę, która jest niczym rozmowa - zaczyna głęboką refleksję na temat nieba, wieczoru, energii i zmiany. Osobiście, obraz skłania do refleksji nad naturą chaosu i piękna, które może on skrywać. Ten obraz to prawdziwa opowieść w barwach - i choć dyskusyjny, niewątpliwie fascynujący.