Opis obrazu

Na obrazie dominują ziemiste odcienie brązów, beżów i kremów, które łączą się w subtelnych liniach i kontrastach. Struktura przypomina warstwy ziemi, jakbyśmy patrzyli na przekrój geologiczny. Kompozycja jest statyczna, ale niezwykle harmonijna, co daje poczucie spokoju i stabilności. Atmosfera jest wyciszona, jakbyśmy znaleźli się na pustyni o zachodzie słońca, gdy światło igra jeszcze przez chwilę z kolorami. Styl obrazu jest minimalistyczny, ale i złożony. Artysta zastosował technikę impasto, tworząc wyraźne faktury, które dodają głębi. Użycie pasteli z odrobiną burgundu to prawdziwy masterstroke. Wywołuje to emocje związane z przeszłością, nostalgia za dawno minionymi chwilami. Dzieło może budzić refleksję nad trwałością i przemijaniem. Dla mnie te barwy przypominają nadmorski piasek nagrzewający się słońcem. Pomimo prostoty, czuję lekkie mrowienie, jakby sztuka chciała mi coś szepnąć. Czasem malunek to nie tylko farba, to jak dialogue, w którym szukasz sensu. Jak jakiś skarb ukryty pod powierzchnią. A mama mówi, że to wygląda jak ciasto przekładane tapetą. Fascynująca jest ta kombinacja ciepłych i zimnych tonów. Kolorystyka jest stonowana, lecz niepozorna dynamika tekstur sprawia, że patrzenie na ten obraz jest jak podróż.