Opis obrazu

Obraz wypełnia intensywna paleta ciepłych barw, głównie czerwieni i pomarańczy, które zdają się tańczyć na płótnie w formie drzew i gęstej roślinności. Kompozycja przyciąga wzrok, prowadząc go od ciemniejszych konturów drzew ku jaśniejszemu horyzontowi. Kształty nie są ostre, lecz raczej rozpływają się, tworząc plamiste przejścia. Taki styl nadaje całości impresjonistyczny charakter. Atmosfera dzieła jest jak złocisty sen, pełen ciepła i nostalgii. Przypomina jesienne popołudnie, kiedy słońce chyli się ku zachodowi, a świat kąpie się w złotym blasku. Malowidło emanuje spokojem, lecz jednocześnie zaprasza do przygody w głębi tajemniczego lasu. Artysta posłużył się techniką impasto, co można zaobserwować w gęsto nałożonej farbie, która nadaje fakturę i głębię. Ślady pędzla są widoczne i celowo pozostawione, podkreślając dynamikę obrazu. W tym chaosie kolorów czai się jednak harmonia, a obserwator czuje, jakby mógł niemal dotknąć liści. Obraz może przywoływać wspomnienia z dzieciństwa, kiedy to biegało się po jesiennym lesie, szurając nogami w stertach liści. "Jakie to piękne" - powiedziałoby siedmiolatkie dziecko, wpatrując się z zachwytem. To jest magia! Czuje się niemal, jakby każda warstwa farby kryła inną historię, gotową do opowiedzenia. Z opisu można by pomysleć, że to nie tylko obraz, ale wręcz podróż przez czas i wspomnienia, które ożywają z każdą chwilą spędzoną na podziwianiu tego arcydzieła.