Opis obrazu

Na obrazie widzimy trzy drzewa, każde dumnie wyeksponowane na oddzielnych płótnach, które razem tworzą spójny triptych. Kolory są ciepłe i ziemiste, dominują odcienie brązu, pomarańczy i złota, co nadaje obrazowi zachodzącego słońca pewną magiczną aurę. Cienie drzew subtelnie rozciągają się po ziemi, co dodaje całości niezwykłej głębi. Kompozycja jest nieskomplikowana, a jednocześnie przemyślana – drzewa, choć podobnie ukształtowane, każde z nich zdaje się opowiadać inną historię. Nastrój emanujący z dzieła jest spokojny, niemal medytacyjny. Brak obecności ludzi potęguje wrażenie ciszy i spokoju, jakbyśmy znaleźli się w miejscu poza czasem. Styl artysty jest wyraźnie impresjonistyczny; malarz używa miękkich, przenikających się pociągnięć pędzla, które przypominają lekki powiew wiatru poruszający korony drzew. Widząc te obrazy, można poczuć w środku ciepło. Myślę sobie wtedy o wakacjach na wsi, gdzie czas płynie wolniej. Obraz może przywodzić na myśl nostalgię za prostotą i naturalnym pięknem. Wywołuje uczucie “serenity”, które sprawia, że chce się patrzeć na niego bez końca. Ktoś mógłby powiedzieć: "To są magiczne drzewa!" Bo wyglądałyby tak, jakby za chwilę mogły zacząć mówić. Wrażenia, jakie pozostawia ten obraz, to przede wszystkim cisza i spokój, a może nawet ochota, aby samemu zasadzić drzewo i obserwować, jak rośnie.