Opis obrazu

Obraz na płótnie roztacza przed nami pulsującą feerię barw. Dominują ciepłe odcienie pomarańczu, żółci i zieleni, które splatają się w zawiłych łukach i zaokrąglonych kształtach. Jest to swoista gra światła i cienia, gdzie każdy odcień płynnie przechodzi w kolejny. Kompozycja jest dynamiczna i pełna energii, sprawiając wrażenie ruchu. Może wydawać się, że artysta uchwycił fragment natury, ale w stylu, który nawiązuje do abstrakcji. Atmosfera dzieła jest jednocześnie uspokajająca i pełna napięcia. Pastelowe kolory tworzą poczucie harmonii, a kontrastujące ciemniejsze fragmenty dodają nuty tajemnicy. Styl jest zdecydowanie modernistyczny, z odrobiną stylu, który można by nazwać "freeform". Technika nakładania farb sprawia, że powierzchnia płótna zdaje się mieć fakturę, co dodaje dziełu głębi. Dla gapia, obraz może wywołać mieszane uczucia – od spokoju po lekkie niezrozumienie. Bo co artysta chciał przez to powiedzieć? Moim zdaniem to taki kawałek cichej medytacji uchwycony kolorami. Dziecko powiedziałoby: "Wygląda jak kolorowe balony!". To echo prostoty dziecięcego (a może i dorosłego) spojrzenia. Właśnie te momenty oddechu, kiedy zatrzymujemy się na chwilę, by po prostu podziwiać. Od razu przychodzi na myśl jedno słowo w języku angielskim: harmony. Podsumowując, obraz ten jest jak melodia kolorów, poruszająca się w płynny i żywiołowy sposób, która pozostawia odbiorcę z wieloma do przemyślenia. Moje serce na chwilę zwolniło, a potem zaczęło bić mocniej. Fenomen, jak sztuka może nas tak zaczarować!