Opis obrazu

Obraz składa się z trzech paneli, na każdym z nich widać samotny kwiat. Tło jest utrzymane w ciepłych odcieniach pomarańczu i brązu, co tworzy wrażenie cichego ciepła. Kompozycja jest dość prosta - centralnie umieszczony kwiat ma delikatną, zwiewną łodygę i subtelne, jasnożółte płatki, które wyglądają jakby tańczyły w promieniach zachodzącego słońca. Atmosfera tego dzieła jest intymna, nieco melancholijna. Artysta zastosował techniki, które przypominają classic impasto, z wyraźnymi pociągnięciami pędzla, dodając tekstury i głębi. To surround nastrój, który przywodzi na myśl późne letnie popołudnia, kiedy czas trochę zwalnia. Obraz ten wywołuje u odbiorcy emocje spokoju, ale i lekkiej melancholii. Dziecko mogłoby powiedzieć: "Ten kwiat jest samotny, ale szczęśliwy!". Jest coś magicznego w tej prostocie i elegancji. Myśli płyną swobodnie, a wyobraźnia podpowiada historie o sile i delikatności zarazem. Pomimo skromności tematu, dzieło porusza jakąś wewnętrzną strunę, a urok tej scenerii na długo zostaje w pamięci.