Opis obrazu

Ten obraz łączy w sobie feerię barw i abstrakcyjną formę, które przyciągają wzrok jak magnes. Dominują tu ciepłe odcienie pomarańczy, czerwieni i fioletu, które mieszają się w rytmiczny taniec z chłodniejszymi tonami zieleni i błękitu. Centralnym punktem kompozycji jest postać z zamkniętymi oczami, wtulona w skrzypce. Grube, czarne linie fragmentują obraz, nadając mu wyrazisty, kubistyczny styl. Atmosfera dzieła jest pełna spokoju i refleksji, jakby muzyka emanowała zeń wręcz palpably. Artysta użył olejów, co widać w miękkich, płynnych przejściach między kolorami. Patrząc na obraz, można poczuć, jak w serce wkrada się nostalgia za ulotnymi chwilami. Myślę, że to przypomina sen o dźwiękach. Niezwykły sposób, w jaki postać zdaje się słuchać wieczności w tej ciszy pełnej dźwięków, wprowadza widza w stan contemplative zamyślenia. To jest jak bajka, co tętni muzyką i barwami. Czy kolor może śpiewać? Patrząc na to dzieło, można tak pomyśleć.