Opis obrazu

Na obrazie widzimy intrygującą mozaikę kolorów i kształtów, które przypominają nieco zatopiony krajobraz lub miasto widziane przez rozmyte okno. Dominują tutaj żółcie, błękity i ciepłe pomarańcze, które przecinają się nawzajem jak linie na starym telewizorze. Artysta bawi się teksturą, używając wyrazistych pociągnięć pędzla i techniki impasto, co nadaje obrazowi trójwymiarowy charakter. Atmosfera dzieła jest jak ze snu, z nutą tajemnicy i nostalgii. Można poczuć, jak bryza delikatnie porusza wodą, choć wiemy, że to tylko farba. Patrząc na to dzieło można się zgubić w myślach. Czy to wspomnienie z dzieciństwa, czy może wizja z przyszłości? Każda linia wydaje się opowiadać osobną historię. Okazuje się, że nie wszystko musi być wyraźne i wyrafinowane. Może trochę "messy", ale ciekawe. Dzieciak mógłby powiedzieć – "To wygląda jak zamek z klocków, które się roztopiły!" To zdanie doskonale oddaje dziecięcą fascynację barwami i formą. Obraz ten emanuje pozytywną energią, balansując na granicy między rzeczywistością a abstrakcją, sprawiając, że odbiorca zadaje sobie pytanie: co jeszcze mogę tu odkryć?