Opis obrazu

Obraz przyciąga wzrok żywymi kolorami i geometryczną kompozycją. Pomieszczenie wypełniają intensywne żółcie i zielenie, które oświetlają wnętrze niczym promienie słońca. Przestrzeń przecięta jest ciemno niebieskimi liniami, które nadają całości rytmiczny puls. W centrum widoczna jest kobieta w czerwonym swetrze, siedząca przy stole. Ma ciemne włosy, a przed nią leży kartka z rysunkiem. Atmosfera obrazu jest trochę dreamlike, jak z baśni, ale także nieco melancholijna. Artysta użył techniki płaskich plam koloru i prostych konturów, co nadaje dziełu styl przypominający nieco pracę dziecięcą. Całość jest statyczna, pełna spokoju i refleksji. Wywołuje emocje nostalgii, a także pewną zagadkowość. Widok za oknem, ledwie uchwycony, przypomina, że na zewnątrz toczy się inne życie. Dziecko powiedziałoby: Ta pani rysuje i myśli o spacerze. I właśnie w tej prostocie jest magia obrazu. Dla mnie ten obraz jest jak chwila zatrzymana w czasie. Pozwala zanurzyć się w myślach i uderza harmonią barw. Odczuwa się, jakby to miejsce było schronieniem przed światem. Eulerian subtelność sprawia, że na dłużej zostaje w pamięci.