Opis obrazu

Obraz, na który spoglądamy, to prawdziwy rollercoaster dla oczu. Dominują tu delikatne, pastelowe barwy, które płynnie przenikają się nawzajem. Beż, ecru i ledwie zauważalny róż tworzą pejzaż pełen subtelnych przejść. Wygląda jakby ktoś porozlewał mleko na płótnie i pozwolił mu swobodnie płynąć. Na dole obrazu ciemniejsze plamy, które przypominają odbicia wieczornych cieni. Kompozycja jest lekka, ale równocześnie niepozornie złożona. Atmosfera dzieła jest spokojna, ale może trochę nostalgiczna. Jak ciepły dzień nad morzem, który już się kończy. Styl artysty to czysta poezja barw i kształtów. Widać tu wyraźne wpływy abstrakcjonizmu. Technika jest płynna, jakby pociągnięcia pędzla tańczyły na płótnie, rozmywając się w swoich własnych rytmach. Dzieło emanuje spokojem, ale jednocześnie budzi ciekawość. Jakby chciało opowiedzieć historię bez korzystania z słów. Czuję, że mógłbym tu zginąć na godzinę, próbując zgadnąć, co artysta miał na myśli. Odbiorca może poczuć tęsknotę za nieznanym krajobrazem, odległym i jakby zza sennych marzeń. To jakby w magiczny sposób układały się tu różne elementy. Patrząc na to, można mieć wrażenie, że artysta chciał, abyśmy zapomnieli o całym świecie. Ta mieszanka kolorów i nastroju jest "simply beautiful". Może to tylko ja, ale czuję, że obraz przypomina mi letni poranek, kiedy przez uchylone okno wpada pierwsze światło dnia. "To jest mój magiczny świat!" powiedziałby zapewne mały artysta w sercu każdego z nas.