Opis obrazu

Obraz jest jak sen, zatrzymany w odcieniach zieleni, żółcieni, ciepłego brązu i subtelnych przebłyskach pomarańczy i czerwieni. Na pierwszy rzut oka w centrum kompozycji wyróżnia się okrągły, czerwony element, prawdopodobnie słońce, który przyciąga wzrok niczym magnes. Barwy są rozmyte i delikatnie przenikają się nawzajem, tworząc iluzję głębi i ruchu. To trochę jak obserwowanie jesiennego pejzażu przez nieco zamglone okno. Całość emanuje spokojem, a jednocześnie tajemniczością. Jest w tym coś nieuchwytnego, co sprawia, że ciężko oderwać wzrok. Styl przypomina abstrakcyjny ekspresjonizm, z naciskiem na emocjonalne oddziaływanie koloru i formy. Artysta umiejętnie operuje techniką impasto, gdzie farba jest nakładana grubymi pociągnięciami pędzla, dodając tekstury i bogactwa. Patrząc na obraz, można poczuć nostalgia za mijającym dniem, może też lekką melancholię. A może to po prostu chwila refleksji nad pięknem przyrody. Czasami wydaje się, że cisza płynąca z tej sceny mówi więcej niż tysiąc słów. Uwielbiam te "misty" klimaty, które pobudzają wyobraźnię i zostawiają miejsce na własne interpretacje. Słońce jest czerwone, jak jabłko które zjadłem wczoraj. To ciepło, które przebija się przez chłodniejsze tony, zachęca do zanurzenia się w tym miejscu, choćby tylko w wyobraźni.