Opis obrazu

Na obrazie widnieje abstrakcyjna kompozycja, która bawi się prostotą kształtów i subtelnością kolorów. Dominują tu odcienie brązu, beżu i bieli, tworząc harmonijny, choć nieco surowy klimat. Centralnym punktem jest duży prostokąt w odcieniu złotego beżu, otoczony mniejszymi formami przypominającymi okna wieżowców. Artysta użył techniki impasto; widoczne są ślady pędzli, które dodają tekstury i głębi. Atmosfera obrazu jest spokojna, ale lekko tajemnicza. Przywodzi na myśl pusty miejski krajobraz, w który można się zatopić. A może to jakaś cicha scena z codzienności miasta? Możliwości są endless. Obraz może wywoływać u odbiorcy uczucie nostalgii i zamyślenia nad melancholią miejskiego życia. To coś jakby minimalistyczny obraz modernistyczny, gdzie każdy, nawet najmniejszy detal ma znaczenie. Szczypta surrealizmu -- nieoczywista gra świateł i cieni dodaje głębi. Moje pierwsze skojarzenie? Mały świat ukryty gdzieś w betonowej dżungli. Jak ciacho, na które zawsze czekamy w weekend. Jest tu coś niezwykle autentycznego i czystego, co sprawia, że obraz trafia prosto do serca.