Opis obrazu

Na tym intrygującym obrazie dominują subtelne linie i kontury. Czarne, faliste kreski tworzą figury przypominające postaci ludzkie, lecz z zakręcającymi kształtami u góry, jakby były skrzyżowaniem człowieka z surrealistyczną wizją. Kolory nie odgrywają tu głównej roli, to monochromatyczny szkic skupiający uwagę na formie. Kompozycja jest dynamiczna, jakby postacie były w ciągłym ruchu, oplatając się nawzajem na płynnej, abstrakcyjnej podstawie. Atmosfera obrazu jest nieco tajemnicza, a może nawet dziwaczna. Niezwykłe, organiczne kształty przykuwają uwagę swym dynamizmem. Styl rysunku przypomina nieco surrealizm czy też dadaizm. Artysta wykorzystuje techniki czystej linii, co nadaje dziełu charakteru minimalizmu, ale i głębi. Widz może odczuwać niepewność, może lekką dezorientację, zastanawiając się nad znaczeniem tych kształtów. Obraz ten wywołuje emocje zaskoczenia, może nieraz nawet rozbawienia. "Te głowy są jak ślimaki!" - mógłby powiedzieć ktoś młodszy z niezrozumieniem i uśmiechem. Współczesne "cool" dzieciaki uznałyby, że ta sztuka przekracza granice konwencjonalnego piękna i normalności. Te postacie mogą symbolizować złożoność relacji międzyludzkich, ich skomplikowaną naturę. Osobiście czuję, że to obraz, który zmusza do myślenia i prowokuje dyskusję.