Opis obrazu

Na płótnie eksplodują wachlarze barw, karmin spotyka turkus i pomarańcz, a biel przecina je jak błysk noża. Pociągłe łuki wystrzelają z ciemnego środka, tworząc kompozycję jak fontanna, trochę symetryczną, ale niesforną. Powietrze aż wibruje i czuć święto, choć czarne rysy dodają lekkiego dreszczu. Widać gest, szybkie maźnięcia i chlapanie, pewnie akryl, może i szpachla, wszystko bold. To wygląda jak wielki motyl który tańczy. Czuję radość i odrobinę niepokoju, taki dzwięk w głowie jak przed fajerwerkami. Mogę czytać tu feniksa, rozkwit, start. Albo miejski zgiełk, który nagle pęka na światło. Naprawde mam ciarki, bo obraz gada do mnie i trochę mruczy. No i chce się patrzeć dalej, aż kolory oddech złapią.