Opis obrazu

Obraz emanuje ciepłymi, ziemistymi tonami brązu i beżu, przeplatającymi się z ciemniejszymi plamami, co tworzy iluzję mieszanki ciszy i tajemnicy. Na pierwszym planie figuruje tajemnicza, organiczna forma przypominająca kamień lub zapomniany przedmiot, obok którego przewijają się liczby porozsiewane po całej płaszczyźnie. Ktoś by powiedział, że to trochę jak sen czy zagubiona myśl w czasie. Cała kompozycja jest dosyć abstrakcyjna, a jej dynamikę wzbogacają linie i delikatne smugi, które nadają dziełu ruchu. Artysta stosuje technikę łączenia tradycyjnego malarstwa z nowoczesnym gryzącym geometryzmem. Czujesz, jakbyś stąpał po granicy między światem rzeczywistym a fantazją. Może ktoś poczuje się zaskoczony albo nawet zdezorientowany – jak w momencie, gdy dziecko próbuje zrozumieć, dlaczego niebo jest niebieskie. Dla mnie jest w tym obrazie coś deeply fascynującego, jakby próba uchwycenia nieuchwytnego. To zdecydowanie dzieło, które wzbudza refleksję i pozostawia odbiorcę z pytaniami o nieuchronny upływ czasu.