Opis obrazu

Na obrazie dominuje enigmatyczna kompozycja szkieletu w przestrzeni, która zdaje się płynąć pomiędzy cieniem a światłem. Skierowany w ciemność, szkieleton kontrastuje z otaczającą go, głęboką czernią tła. Każde żebro, każda kość, wydaje się pulsować życiem, choć to przecież tylko suche elementy. Kolory, w tonacjach beżu i kości słoniowej, przeplatają się z cieniami, dodając całości dramatyzmu. Nasuwający się nastrój to tajemnicza melancholia. Jest coś niesamowicie intrygującego w tym widoku. To prawdziwy emocjonal rollercoaster. Styl artysty umiejętnie łączy realizm z pewną dozą surrealizmu; detale są tak dokładne, że niemal można poczuć chłód kości. Technika, chapeau bas, zastosowana z perfekcyjną precyzją, sprawia, że widz zostaje wciągnięty w refleksję nad przemijaniem. Siedmiolatek mógłby powiedzieć: "To wygląda jak kości dinozaura w ciemności!" I w sumie, coś w tym jest. Obraz zachęca do zadumy nad kruchością życia, jako że wiele osób może poczuć pewien 'chill' przenikający na wskroś. Jest też coś angielskiego na myśli: mystery. To dzieło sztuki sprawia, że zaczynamy się zastanawiać, co jeszcze skrywają ciemności. Osobiście czuję fascynację, ale i pewien niepokój, który trudno opisać słowami.