Opis obrazu

Obraz emanuje spokojem małego miasteczka, gdzie czas wydaje się stać w miejscu. Główne elementy to proste formy budynków, oddane za pomocą pastelowych barw. Dominują brąz, jasny błękit i szarości, które tworzą harmonijną, choć nieco melancholijną całość. Przestrzeń składa się z kilku domów, które wyglądają jakby były wyjęte z pocztówki z dawnych lat. Technika malarska, jaką zastosował artysta, to impast — grube pociągnięcia pędzla powodują, że faktura obrazu jest niemal namacalna. Wygląda, jakby ledwo powstał z podkładu. Atmosfera obrazu jest na swój sposób idylliczna, choć niepozbawiona nutki smutku. Może trochę jak pochmurna niedziela. Czy widz czuje się znużony codziennością, czy może zatapia się w refleksji na temat przemijania i uroku prostych chwil? To pytanie pozostaje bez odpowiedzi. Kolory, choć jasne, tworzą atmosferę zadumy, jak letnie popołudnie przed burzą. Dzieci na podwórku mogłyby powiedzieć: "Lubię malować takie domki na mojej kartce!" A dorośli? Być może czują nieokreślony smutek i zadumę. Powiew nostalgii, jak w staromodnym filmie noir, gdzie światło i cień odgrywają główne role. Ten obraz to połączenie dream i rzeczywistości. Czasem warto zatrzymać się i pomyśleć, co właściwie z niego wynika. Emoce? Masa różnych wrażeń: spokój, zaduma i może trochę, tylko odrobina nostalgii. Ale przecież, kto wie. Może to tylko zwykły widok z okna.