Opis obrazu

Obraz przedstawia intrygującą wizję, na której niebo przybiera głębokie odcienie błękitu przechodzące w złociste tony zachodzącego słońca. W centrum widzimy gigantyczne koło zegarowe, którego zębatki i wskazówki delikatnie balansują na granicy realności i fantazji. Co ciekawe, w jego obwodzie umieszczono oczy spoglądające uważnie na widza, co z miejsca nadaje pewien "spooky" klimat. Pod stopami rozciąga się popękana ziemia, jakby świat pod nami był na granicy upadku. Atmosfera tego dzieła jest niemalże surrealistyczna, coś jak sen, w którym elementy nie do końca do siebie pasują, ale mają głęboki sens. Artysta posługuje się tu technikami przypominającymi surrealizm. Brzmi to jak proste słowa, a jednak emocje są monumentalne. Patrzenie na to dzieło może wywołać w nas poczucie niepokoju, ale równocześnie fascynacji. Wzory i kolory sprawiają, że odbiorca może poczuć się, jakby wędrował po pograniczu snu i jawy. "To wygląda jak wielka maszyna do robienia czasu!" powiedziałby 7-latek, widząc ten obraz. W pracy zauważalna jest metodyczna dbałość o detale, każdy element wydaje się być na swoim miejscu, choć na pierwszy rzut oka wszystko jest w ruchu. To dzieło to nie tylko obraz, ale i refleksja nad ulotnością czasu, który, jak widzimy, nie zawsze jest przyjazny. Fascynujące, don't you think? Patrząc na to, można poczuć, że jesteśmy częścią większej układanki, której znaczenia jeszcze nie zgłębiliśmy.