Opis obrazu

Na obrazie dominuje śmiała paleta kolorów; ciepłe beże przeplatają się z intensywnymi czerwieniami i stonowanymi brązami. Kompozycja jest mocno geometryczna, złożona z ostrych kształtów, które niechybnie przypominają kubistyczne dzieła. Delikatne, niemal niewidoczne przejścia między kolorami świadczą o wprawnym użyciu techniki impasto – faktura farby nadaje powierzchni obrazu trójwymiarowy charakter. Atmosfera dzieła jest pełna napięcia i dynamizmu. Czasami, patrząc na obraz, można odnieść wrażenie, że portret przedstawiony na płótnie zaraz ożyje. Styl artystyczny, jaki zastosował twórca, to czysta abstrakcja, choć można doszukać się ludzkich form. Użycie czystych, jasnych kolorów i zdecydowanych linii sprawia, że obraz przyciąga wzrok. Może wywoływać emocje – od niepokoju po fascynację. Obserwatorowi, który przygląda się dziełu, może przyjść na myśl słowo „mystery”. Odbiorca może zinterpretować dzieło na wiele sposobów. Może zobaczyć w nim konflikt między formą a treścią lub głęboki spokój wewnętrzny. Kurczę, jakie to ciekawe – mówiłby maluch patrząc na te kolory. Może być to też forma ekspresji wewnętrznych przeżyć artysty, które, choć zaklęte w abstrakcji, zdają się mówić coś osobistego. Fascynujące, jak obraz jednocześnie wydaje się krzyczeć i milczeć. Emanuje tajemniczością, zachęcając widza do odkrywania jego ukrytego znaczenia.