Opis obrazu

Na obrazie dominuje gigantyczny, srebrzysty księżyc zawieszony nad krajobrazem. Tło malowane jest w ciemnych odcieniach niebieskiego, przeplatanych lekkimi smugami bieli, przypominającymi eteryczne chmury. W tle widać migoczące gwiazdy, nadające całości kosmicznego chłodu, niemalże samotnego wymiaru. Pod powierzchnią nieba rozlewa się czerwonawa przestrzeń, która wygląda jak ziemia lub tajemnicza powierzchnia obcej planety. Jaskrawa czerwień kontrastuje z chłodnymi barwami nieba. Można wyczuć pewne napięcie, niemalże jakby obraz mówił o zderzeniu światów. Styl tego dzieła można określić jako surrealistyczny. Artysta sięgnął po techniki mieszania kolorów, co widać w łagodnych przejściach tonów. Można poczuć się zagubionym, ale też zafascynowanym tym odległym pejzażem. „Patrz, kosmos!” – powiedziałby 7-latek. Emocje, jakie niesie obraz, to mieszanka melancholii i podziwu. Widz może zastanowić się nad samotnością Kosmosu, ale i jego porywającym pięknem. To sztuka, która zmusza do zastanowienia, palpitacji serca i refleksji nad tajemnicą wszechświata. Obraz namalowany został na drewnianym panelu. Jest nieoprawiony i gotowy do powieszenia na ścianie.