Opis obrazu

Obraz emanuje delikatnością i subtelnością pastelowych kolorów. Dominuje tu lekki błękit i fiolet, które łączą się, tworząc oniryczny, prawie eteryczny klimat. Wyobraź sobie mgłę o świcie, gdy wszystko wokół jest jeszcze całkiem ciche i spokojne. W centrum znajduje się ledwo zarysowana postać, może kobieta, u tej której głowę zdobi kapelusz. Jej kontury są rozmyte, co sugeruje nieuchwytność momentu, najbardziej ulotnego z ulotnych. Styl to typowy impasto, ale jednak inny - artysta bawi się tutaj przejściami tonów i delikatnymi pociągnięciami pędzla. Cała scena jest niczym marzenie senne, niby jasne i ulotne. Trochę jak zagubiona melodia gdzieś w myślach. Nastrój obrazu łączy w sobie spokój i tajemniczość. Patrząc na niego, można poczuć lekkie westchnienie, wczuć się w ten nieokreślony stan zawieszenia pomiędzy snem a jawą. Czy to nostalgia? Może tęsknota? Albo po prostu chwila relaksu w natłoku codzienności. Magiczne jest to, że każdy może odebrać go inaczej: dla mnie to piękna chwila "peace". Obraz wzbudza refleksje nad przemijaniem i ulotnością chwil. Moja siostra powiedziała, że to wygląda jak duch. W tym chaosie życia zatrzymuje nas na moment pozwala oddać się myślom, które nadchodzą i odchodzą, zupełnie jak ta zamglona postać. Niesamowicie intrygujący i pełen niedopowiedzeń.