Opis obrazu

Ten obraz to prawdziwy festiwal kolorów. Dominują ciepłe żółcie i pomarańcze, które jakby tańczyły na płótnie. Gdzieś w środku tego zamieszania widzimy postać – jakby zamyśloną i pochyloną. Jej kontury są rozmyte, jakby ktoś zamazał je dłonią, a może po prostu artysta chciał oddać ulotność chwili. Kompozycja jest dynamiczna, a mimo to pełna spokoju. Atmosfera, która bije z obrazu, jest sielankowa, niemalże oniryczna. Czujemy na twarzy ciepłe promienie słońca. Styl? Trochę jakby impresjonistyczny, trochę jak sen na jawie. Pociągnięcia pędzla są szybkie, ale dokładne, wręcz „wild”. Obraz może wywołać uczucie nostalgii, przypominając chwile zadumy w letnie popołudnia. Dzieciak mógłby powiedzieć: „Wow, czy ona marzy o lataniu?” A może po prostu słucha ulubionej muzyki. Osobiście czuję spokój patrząc na te kolory. To dzieło jest jak mała wakacyjna, ale idealna ucieczka w świat marzeń.