Opis obrazu

Obraz przedstawia subtelne zestawienie naturalnych elementów z geometrycznymi formami. Jasne, pastelowe kolory nieba zlewają się w delikatnych odcieniach żółci, pomarańczy i szarości, tworząc spokojny, niemal senny nastrój. Na horyzoncie dostrzegamy kościół, którego wieże wyraźnie odcinają się od reszty kompozycji. Budynek zdaje się unosić nad mgłą, jakby był wspomnieniem dawnych czasów. W dolnej części obrazu widzimy intrygujące kształty twarzy ukryte w geometrycznych, przecinających się liniach, które mogą symbolizować zacierające się wspomnienia. Atmosfera tego dzieła jest pełna refleksji i tajemnicy, skłaniająca do zadumy. Artystyczna technika, z pewną nonszalancją łącząca realizm z abstrakcją, sprawia, że obraz wydaje się jak sen z pogranicza jawy. From my perspective, ta mieszanka daje wrażenie nieuchwytności, coś na kształt wspomnień, które znikają, gdy próbujemy je uchwycić. Patrząc na to dzieło, można odczuć pewną nostalgię, a może nawet lekkie zagubienie. Czy te twarze mają coś wyrazić, czy raczej skrywają swe własne historie w ramach, które są dla nas niewidzialne? Małe dziecko, patrząc na to, mogłoby powiedzieć: „To jest dziwne, ale fajne”. I może w tej prostocie tkwi część magicznej mocy tego obrazu.