Opis obrazu

Obraz przedstawia postać zakonnicy o subtelnych rysach twarzy, ujętą na tle złoto-brązowego tła. Jej habit i welon tworzą kontrast z jasną, niemal świetlistą twarzą, wciągając wzrok widza ku centralnemu punktowi dzieła. W jej dłoniach spoczywa solidny, drewniany krzyż. Ułożenie dłoni i delikatne pochylenie głowy emanują spokojem oraz kontemplacją. Atmosfera obrazu jest jednocześnie poważna i pełna wewnętrznego ciepła – przypomina o chwili skupienia w ciszy kościelnego muru. Styl, którym posłużył się artysta, to realistyczny, ale z nutką impresjonizmu. Widoczne pociągnięcia pędzla dodają dziełu dynamiki. Głębokość kolorów, od ciepłych odcieni skóry po zimny czarno-biały strój, podkreśla emocjonalną wagę sceny. Może ten obraz jest o wierze, ale kto wie, może chodzi o coś więcej. Patrząc na tę scenę, można poczuć spokój i refleksję. Coś w nas się porusza, jakby artysta chciał nas wciągnąć do tego momentu. Jest tu coś magicznego. Dude, to naprawdę chwytające za serce. Dla dziecka ten obraz byłby może po prostu smutny. Ale jest też piękny, jak mama uśmiechająca się przy kolacji. Zastanawiasz się, o czym myśli ta zakonnica.