Opis obrazu

Na tym obrazie dominuje przenikliwa twarz, która z miejsca przyciąga wzrok. Oczy szeroko otwarte, jakby chciały coś powiedzieć lub odkryć przed nami tajemnicę. Kolory są zgaszone, dominują beże i brązy z subtelnymi akcentami żółci, które nadają całości głębi. Struktura dzieła jest mocno geometryczna, a kształty ostrych kątów dodają mu dramatyzmu. Atmosfera? Zdecydowanie melancholijna, ale z nutką niepokoju. Czujesz, że ktoś cię obserwuje i nie daje spokoju. Styl artystyczny przypomina ekspresjonizm z jego charakterystyczną deformacją i intensywnością emocjonalną. Pociągnięcia pędzlem są szybkie i zdecydowane. Użycie techniki mieszanej sprawia, że faktura jest niemalże dotykalna. Dzieło może wzbudzać u odbiorcy niepokój, ale i ciekawość. Tak jakby ktoś mówił: "C'mon, odkryj mnie". Emocje? No cóż, dla mnie to jak patrzenie w twarz samotności. Albo smutku. Może nawet nadziei na coś lepszego. Myślę sobie: "To jest jak bajka, co nie ma końca". Dzieciak powiedziałby, że ta twarz przypomina mu potwora spod łóżka. A ja? Jestem zafascynowany tajemnicą, którą niesie ten obraz.